වෙබ් ලිපිනය:

Friday, September 20, 2024

විණිමය වෙළඳපොළ නැමියාව කුමක්ද?


පහත කොටස් උපුටා ගත්තේ 2023 ජුලි මාසයේදී පළ කළ "සංචිත වැඩි කර ගැනීමේ අභියෝගය" ලිපියෙන්.

"ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදලේ නිර්දේශය වන්නේ රටක අවම විදේශ සංචිත අවශ්‍යතාවය මෙන් 100%-150% අතර ප්‍රමාණයක් සංචිත ලෙස තබා ගත යුතු බවයි. පසුගිය (2022) වසර අවසානයේදී ලංකාව සිටියේ 18% මට්ටමේ. ඩොලර් මිලියන 14,208 යනු (2027දී) මෙම අවම ප්‍රමාණයයි. එනම්, 100% මට්ටමයි. 150% මට්ටම යනු ඩොලර් මිලියන 21,312ක්. 

ලංකාව මෙම අවම මට්ටම දක්වා ක්‍රමයෙන් සංචිත ගොඩ නගා ගත යුත්තේ පහත ආකාරයෙනුයි.

2023 අවසානය - ඩොලර් මිලියන 4,431 දක්වා 

2024 අවසානය - ඩොලර් මිලියන 6,128 දක්වා 

2025 අවසානය - ඩොලර් මිලියන 8,520 දක්වා 

2026 අවසානය - ඩොලර් මිලියන 10,888 දක්වා 

2027 අවසානය - ඩොලර් මිලියන 14,208 දක්වා"

වසරකට පෙරද මේ ඉලක්ක ලඟා කර ගැනීම විශාල අභියෝගයක්ව පැවතුනා. එහෙත්, 2023 වසර අවසාන වෙද්දී ශ්‍රී ලංකාව අවශ්‍ය සංචිත ඉලක්කයට ගියා. දැන්, මේ වසරේ පළමු මාස අට අවසන් වෙද්දී, 2024 ඉලක්කය ආසන්නයටම පැමිණ තිබෙනවා. 

ජූලි හා අගෝස්තු දෙමස තුළ මහ බැංකුව විසින් පිළිවෙලින් ඩොලර් මිලියන 121.0ක් හා 148.5ක් මිල දී ගෙන තිබුණා. කිසිදු විකිණීමක් සිදු කර තිබුණේ නැහැ. එසේ වෙළඳපොළෙන් ඩොලර් මිල දී ගන්නා අතරද ඩොලරයක මිල පහත වැටුණා. සාමාන්‍ය මූලධර්මයක් ලෙස විණිමය රෙගුලාසි නිදහස් කරන තරමට දිගුකාලීනව රටට එන විදේශ විණිමය ප්‍රවාහ ඉහළ යනවා. ඇතැම් අවදානම් තත්ත්වයන් යටතේදී පමණක් කෙටිකාලීනව එසේ නොවෙන්න පුළුවන්.

දැනටමත් සංචිත ඉලක්ක ආසන්නයට ගොස් තිබීම තුළ මහ බැංකුව විසින් තව දුරටත් මේ වසර තුළ වෙළඳපොළෙන් විදේශ විණිමය මිල දී ගැනීමේ හැකියාව සීමා වී තිබෙනවා. මහ බැංකුව විසින් කලින්ම නිවේදනය කර තිබෙන්නේ ඉහත සංචිත ඉලක්ක ලඟා කර ගැනීමේ අරමුණින් පමණක් විණිමය වෙළඳපොළට මැදිහත් වන බවයි. 

මෙම තත්ත්වය හමුවේ වෙළඳපොළ තුළම විදේශ විණිමය ඉල්ලුම හා සැපයුම වඩා හොඳින් තුලනය වීමට ඉඩ සලසමින් මහ බැංකුව විසින් අර්බුද සමයේ අපනයනකරුවන් වෙත පනවා තිබුණු සීමාවක් දෙසතියකට පෙර ලිහිල් කළා. ඒ අනුව, ඔවුන් දැන් මාසයක් ඇතුළත තමන්ගේ අපනයන ආදායම් රටට ගෙන ආ යුතු නැහැ. ඒ සඳහා, මාස තුනක කාලයක් ලැබෙනවා.

අපනයන ආදායම් රටට ගෙන ඒම හා අදාළව වැඩි නිදහසක් ලැබුණු විට අපනයනකරුවන් විසින් කරන්නේ තමන්ගේ අරමුදල් ක්ෂණිකව රටට ගෙන ඒම වෙනුවට ඩොලරයක මිල යම් තරමකින් හෝ ඉහළ යන විටෙකදී එම අරමුදල් රටට රැගෙන එන එකයි. මේ නිසා, ඩොලරයක මිල ඉහළ යාමේ නැඹුරුවක් ඇති වූ වහාම එවැනි අරමුදල් රටට පැමිණ ඩොලර් සැපයුම ඉහළ යාමෙන් නැවත ඩොලරයක මිල පහත වැටෙනවා. එමෙන්ම, ඩොලරයක මිල පහත වැටීමේ නැඹුරුවක් ඇති විට අපනයන ආදායම් රටට ගෙන ඒම ප්‍රමාද වී ඩොලර් සැපයුම සීමා වීමෙන් සැපයුම අඩු වී මිල පහත වැටීම නවතිනවා. මෙම යාන්ත්‍රනය හරහා මහ බැංකුවේ මැදිහත්වීමක් නැතිවම විණිමය අනුපාත ස්ථාවරව තබා ගත හැකියි.

කෙසේ වුවත්, ලබන වසර මුල සිට වාහන ආනයනය සඳහා නැවත ඉඩ ලැබෙද්දී විණිමය වෙළඳපොළ තුලනය නැවත වෙනස් වීමට නියමිතයි. ඒ සමඟම රජයේ බදු ආදායම් ඉහළ යන බැවින් රජයේ ණය ගැනීමේ අවශ්‍යතාවය පහළ යනවා. මෙය පොලී අනුපාතික කෙරෙහි හිතකර බලපෑමක් සිදු කරන්නට ඉඩ තිබෙනවා. අනෙක් පැත්තෙන් විදේශ ණය ප්‍රතිව්‍යුහගත කිරීම අවසන් වී රටේ ණය ශ්‍රේණිගත කිරීම් ඉහළ දැමීම කාලය පිළිබඳ ප්‍රශ්නයක් පමණයි. මේ තත්ත්වය තුළ හා ඇමරිකාවේ පොලී අනුපාත චක්‍රය වෙනස් වීම තුළ නැවතත් රටට විදේශ ප්‍රාග්ධන ප්‍රවාහ අපේක්ෂා කළ හැකියි. ඒ නිසා, විණිමය අනුපාතය මත පීඩනයක් එල්ල වීමේ අවදානමක් දැනට පෙනෙන්නට නැහැ. 

විණිමය අනුපාතය පහත වැටීම තුළ සිදු වන එක් දෙයක් වන්නේ දළ දේශීය නිෂ්පාදිතයේ ඩොලර් අගය ඉහළ යාමයි. දැනට ඇති කර ගෙන තිබෙන එකඟතාවය අනුව, දළ දේශීය නිෂ්පාදිතයේ ඩොලර් අගය ඉහළ යද්දී ස්වෛරිත්ව බැඳුම්කරහිමියන්ගෙන් ලැබෙන ණය සහනය අඩු වෙනවා. මේ අවදානමට පිළියමක් ලෙස ණය සහනය අඩු කිරීමේ කොන්දේසි වලට අවම මූර්ත ආර්ථික වර්ධනයද කොන්දේසියක් ලෙස ඇතුළත් කර තිබෙනවා. ඒ නිසා, ආර්ථිකය අඩුවෙන් වර්ධනය වෙද්දී විණිමය අනුපාතයේ වෙනස්වීම් මත දළ දේශීය නිෂ්පාදිතයේ ඩොලර් අගය ඉහළ ගියහොත් එය ණය සහනයට ප්‍රශ්නයක් වෙන්නේ නැහැ. 

Thursday, September 19, 2024

විදේශ ණය ප්‍රතිව්‍යුහගත කිරීමේ ප්‍රගතිය


මෙය විදේශ ණය ප්‍රතිව්‍යුහගත කිරීමේ ප්‍රගතිය පිළිබඳව තව දුරටත් විස්තර කිරීමක්. 

දැන්  විදේශ ණය ප්‍රතිව්‍යුහගත කරලා ඉවරද?

නෑ.

එහෙමනම් අද (සැප්තැම්බර් 19) වුනේ කුමක්ද?

ශ්‍රී ලංකා රජය සහ ස්වෛරිත්ව බැඳුම්කරහිමියන්ගේ නියෝජිතයින් කණ්ඩායමක් විසින් ස්වෛරිත්ව බැඳුම්කර ප්‍රතිව්‍යුහගත කරන ආකාරය ගැන අවසන් එකඟතාවයකට පැමිණ ගිවිසුමක් අත්සන් කර තිබෙනවා. ඊට අමතරව ස්වෛරිත්ව බැඳුම්කරහිමි ශ්‍රී ලාංකික ආයෝජකයින් සමඟ සහ චීන සංවර්ධන බැංකුව සමඟද එකඟතාවන්ට පැමිණ තිබෙනවා. මේ එකතාවයන්ට පැමිණ තිබෙන්නේ වසරකට වඩා වැඩි කාලයක් තිස්සේ සිදු කළ සාකච්ඡා හා හෙට්ටු කිරීම් වලින් පසුවයි.

ඒ කියන්නේ ලොකුවට කිවුවට තවමත් වැඩේ එහෙමමයිද?

නෑ. මේක තමයි ණය ප්‍රතිව්‍යුහගත කිරීම හා අදාළ කරගන්න අමාරු, වැදගත්ම සහ ප්‍රධානම පියවර. ඉතිරි වෙලා තිබෙන්නේ බොහෝ දුරට තාක්ෂණික කටයුතු. ඒ සඳහා මාසයක් දෙකක් යා හැකි වුවත් ඉතිරි පියවර ටික අභියෝගාත්මක නැහැ. ඉඩමක් ගන්න දෙපාර්ශ්වය එකඟ වුනාට පස්සේ ඔප්පු ලියනවා වගේ දෙයක්. හැබැයි ඊට වඩා සංකීර්ණයි.

දැන් කරන්න ඉතිරි වී තිබෙන්නේ කුමක්ද?

මේ එකඟතාවය ගැන IMF එකේ නිලධාරීන් එක්ක කතා කරලා ඔවුන්ගේ නිල නොවන අනුමැතිය දැනටමත් ලබාගෙන තිබෙනවා. ඒ කියන්නේ ඔවුන්ගේ DSA එක සමඟ ගැලපෙන බව ඔවුන් තහවුරු කර තිබෙනවා. නමුත් නිල අනුමැතිය තවමත් ලැබී නැහැ. එය ලබාගත යුතුයි. මෙය පරිපාලනමය කටයුත්තක් පමණයි. මේ විදිහටම අනෙකුත් ද්විපාර්ශ්විය ණයහිමියන් විසින්ද මේ මගින් "සමාන ලෙස සැලකීමේ මූලධර්මය" බිඳ වැටී නැති බව නිල වශයෙන් දැනුම් දිය යුතුයි. ඒකටත් කෙටි කාලයක් යයි. සමහර විට සතියක් පමණ. ඔය කරුණු දෙක ඉටු වීමෙන් පසුව බැඳුම්කර හුවමාරුවක් සඳහා අයදුම්පත් කැඳවන්නට සිදු වෙනවා. දේශීය ණය ප්‍රතිව්‍යුහකරණයේදී මෙන්ම මෙහිදීද සිදු වන්නේ ස්වේච්ඡා හුවමාරුවක්.

ඔය වැඩේට සියලුම බැඳුම්කරහිමියෝ කැමති වෙයිද?

කලින්ම මේ එකඟතාවයට ඇවිත් තියෙන්නේ සහ ඒ එකඟතාවය ඉතාම වැදගත් වන්නේ ඔන්න ඔය හේතුව නිසා. එකඟතාවයට පැමිණ ගිවිසුම අත්සන් කළ කණ්ඩායමේ ආයෝජකයින් 10 දෙනෙකුට බැඳුම්කර වලින් 40%ක් පමණ අයිතියි. දේශීය බැඳුම්කරහිමියන් 11 දෙනෙකුට තවත් 12%ක් අයිතියි. එතකොට බැඳුම්කර වලින් 50%කට වඩා වැඩි ප්‍රමාණයක් කොහොමටත් හුවමාරු වෙනවා. වැඩි දෙනෙක් හුවමාරුවට කැමති වුනොත් ඉතිරි අයටද ඔවුන්ගේ තීරණයට එකඟ වෙන්න සිදු වෙනවා. ඔවුන්ගේ කැමැත්ත වෙන වෙනම ගන්න අවශ්‍ය වන්නේ නැහැ. 

ශ්‍රී ලාංකික ආයෝජකයින්ට විශේෂ සහනයක් දීලා තියෙනවද?

ඔව්. ඔවුන්ගේ ඉල්ලීම පරිදි මුළු ආයෝජන මුදලින් 30% නොඉක්මවන ප්‍රමාණයක් හෙයාකට් නැතිව ශ්‍රී ලංකා රුපියල් බැඳුම්කර වලින් ලබා ගන්න පුළුවන්. මෙසේ කරද්දී "සමාන ලෙස සැලකීමේ මූලධර්මය" බිඳ වැටෙන නිසා ඒ අවස්ථාව සියල්ලන්ටම පොදුවේ ලබා දී තිබෙනවා. 

ඉතිරි වැඩ ටිකට කොයි තරම් කල් යයිද?

මගේ අදහස අනුව මාසයක් දෙකක් වගේ කාලයක් යන්න බැරිකමක් නැහැ. නමුත් IMF තෙවන විමර්ශනය වැනි කාරණා හා අදාළව දැන් වැඩේ ඉවර වුනා හා සමානයි. 

මේක ඇත්තක්ද එහෙම නැත්නම් ඡන්දයෙන් වාසියක් ගන්න කරපු ප්‍රචාරයක්ද?

ඉතා පැහැදිලිවම මේක ඇත්තක්. ශ්‍රී ලංකා රජය වෙනුවෙන් මුදල් අමාත්‍යංශය විසින් නිල නිවේදයක් නිකුත් කරලා තිබෙනවා. ඒ වගේම චීනය, ඉන්දියාව වැනි රටවල මාධ්‍ය ඇතුළුව විදේශ මාධ්‍ය ගණනාවක් මෙය වාර්තා කර තිබෙනවා. තාක්ෂණික විස්තර සියල්ල සිංගප්පුරු කොටස් හුවමාරුවේ ගොනුගත කර තිබෙනවා. 

ඡන්ද කටේම මේ වැඩේ වුනේ කොහොමද?

මේක හදිසියේ සිදු වූ දෙයක් නෙමෙයි. අවුරුද්දකට වඩා වැඩි කාලයක් තිස්සේ එක දිගටම තිරය පිටුපස සිදු වූ දැවැන්ත ක්‍රියාවලියක ප්‍රතිඵලයක්. ඇත්තටම පැසසිය යුතු දේ වන්නේ ඡන්ද කටේදී පවා කල් පසු කිරීමකින් තොරව මේ සැලසුම්සහගත ක්‍රියාවලිය ඒ විදිහටම කරගෙන යාමයි. 

ස්වෛරිත්ව බැඳුම්කර හා ඉතිරි චීන ණය


ශ්‍රී ලංකා රජය විසින් ස්වෛරිත්ව බැඳුම්කරහිමියන් නියෝජනය කරන ප්‍රධාන ආයෝජකයින් කණ්ඩායම සමඟත්, චීන සංවර්ධන බැංකුව සමඟත් ණය ප්‍රතිව්‍යුහගත කිරීමේ ගිවිසුම් දෙකක් අත්සන් කර තිබෙනවා. ඩොලර් බිලියන 14.2ක ස්වෛරිත්ව බැඳුම්කර ප්‍රතිව්‍යුහගත කිරීමේ එකඟතාව අනුව, ණය ප්‍රමාණය ඩොලර් බිලියන 3.2කින් අඩු වන අතර ආර්ථිකයේ වර්ධනයන් අනුව මෙම ප්‍රමාණය ඩොලර් බිලියන 4.6 දක්වා වැඩි වීමට හෝ ඩොලර් බිලියන 2.0 දක්වා අඩු වීමට පුළුවන්. පොලී අනුපාතික, සාමාන්‍ය අගයක් ලෙස, 6.4% සිට 4.4% දක්වා අඩු වෙනවා. 

මේ අනුව සාමාන්‍ය තත්ත්වයක් යටතේ 40.3%ක ණය සහනයක්ද, ආර්ථිකය වඩා හොඳ මට්ටමක පවතින තත්ත්වයක් යටතේ අවම වශයෙන් 33%ක ණය සහනයක්ද ශ්‍රී ලංකාවට ලැබෙනවා. මීට අමතරව චීන සංවර්ධන බැංකුව සමඟද ඩොලර් බිලියන 3.3ක ණය ප්‍රතිව්‍යුහගත කිරීමේ එකඟතාවයකට පැමිණ තිබෙනවා. 

වැඩි විස්තර පසුවට.

Wednesday, September 18, 2024

අනුර 50% සීමාව ආසන්නයට!


ජනාධිපතිවරණයට පෙර සෞඛ්‍ය ප්‍රතිපත්ති ආයතනය විසින් ඉදිරිපත් කර ඇති අවසන් ඇස්තමේන්තු අනුව අනුර කුමාර දිසානායක 50% සීමාව ආසන්නයටම පැමිණ සිටිනවා. ඔහුගේ ඡන්ද ප්‍රතිශතය 48% ලෙස ඇස්තමේන්තු කර ඇති අතර, සජිත් ප්‍රේමදාස සහ අනුර කුමාර අතර පරතරය 23% දක්වා ඉහළ ගොස් තිබෙනවා. සජිත් ප්‍රේමදාස 25% මට්ටමේ සිටිද්දී රනිල් වික්‍රමසිංහ ඊට ආසන්නව 20% මට්ටමේ සිටිනු දැකිය හැකියි.

මේ අනුව පෙනී යන්නේ අවසන් සති දෙක තුළ පාවෙන ඡන්ද බොහොමයක් අනුර කුමාර දිසානායක වෙත විතැන් වී ඇති බවයි. මෙම ඇස්තමේන්තු නිවැරදි සේ සැලකුවහොත් එයින් අදහස් වන්නේ පොහොට්ටු ඡන්ද වලින් 85%ක් පමණ මාලිමාව වෙත විතැන් වී තිබිය යුතු බවයි. සජිත් හා රනිල් අතර බෙදී ගොස් ඇත්තේ බොහෝ දුරටම සම්ප්‍රදායික එජාප ඡන්ද පදනමයි. රනිල් තරඟයට පැමිණීමෙන් පසුව සජිත් හා රනිල් අතර ඇති වූ තරඟය මාලිමාවට වාසිදායක ලෙස බලපා ඇති අයුරු පැහැදිලිව දැක ගත හැකියි. 

මැතිවරණ ප්‍රතිඵලයක් කලින් පුරෝකථනය කිරීම පහසු කටයුත්තක් නෙමෙයි. කොයි තරම් උත්සාහ දැරුවද එවැන්නක් කළ හැක්කේ සැලකිය යුතු මිනුම් වරදක් සහිතවයි. මේ කාර්යය ලංකාවට අලුත් දෙයක් බැවින් එය වඩාත් අපහසුයි.

ජනාධිපතිවරණ ප්‍රතිඵල පුරෝකථනය කිරීමේ කාර්යයේදී එය වඩාත්ම නිවැරදි ක්‍රමවේදයකට සිදු කළේ සෞඛ්‍ය ප්‍රතිපත්ති ආයතනයයි. ඒ නිසා, ප්‍රතිඵලය ගැන නිගමනයකට එළැඹීමේදී ඔවුන්ගේ ඇස්තමේන්තු වලට වැඩි බරක් තියන්නට සිදු වෙනවා. 

ජනාධිපතිවරණය ප්‍රකාශයට පත් කිරීමෙන්ද පසුව සුදත්ත තිලකසිරි විසින් දිවයිනේ දිස්ත්‍රික්ක 16ක නගර 52ක ඔහුගේ "මත විමසුම්" සිදු කර තිබුණා. මෙවැනි මත විමසුම් විද්‍යාත්මක සමීක්ෂණ ලෙස කිසිසේත්ම සැලකිය හැකි නොවෙතත්, ඡන්ද භාවිතයේ දිශානතිය පිළිබඳව එවැනි මත විමසුම් වලින්ද අදහසක් ගත හැකියි. සුදත්ත විසින් ඉදිරිපත් කර තිබුණු දසදහස ඉක්මවන ඔහුගේ අහඹු නොවන නියැදියේ සමස්ත ප්‍රතිඵලයද ඉහත සෞඛ්‍ය ප්‍රතිපත්ති ආයතනයේ ඇස්තමේන්තු සමඟ ගැලපිය හැකියි.

බොහෝ දෙනෙකු උනන්දුවෙන් බලා සිටින සැබෑ ප්‍රතිඵලය දැනගන්නට තවත් වැඩි දවසක් නැහැ. 


පසු එකතු කිරීම: නම්බර්ස් ඩොට් එල්කේ ඇස්තමේන්තු 



Tuesday, September 17, 2024

දෙවෙනි මනාපේ...


වසර ගණනාවකට පසුව මෙවර ජනාධිපතිවරණයේදී දෙවන මනාප පිළිබඳව නැවත අවධානය යොමු වී තිබෙනවා. දෙවන මනාප කියා කියන්නේ පසුගිය දශක තුනකට වැඩි කාලය තුළ ශ්‍රී ලංකාවේ ඡන්දදායකයින් විසින් නොසලකා හැර තිබුණු දෙයක් කියා කියන්න පුළුවන්. ඒ නිසාම ගොඩක් අයට ජනාධිපතිවරණය කටටම ඇවිත් තිබෙන මේ මොහොතේ වුනත් දෙවන මනාප වැඩ කරන විදිහ ගැන පැහැදිලි අවබෝධයක් නැති බවයි පෙනෙන්නේ. 

සාමාන්‍ය කාරණයක් විදිහට පුද්ගලයෙක්ට වැඩි තේරීම් ප්‍රමාණයක් ලැබෙනවා කියන්නේ අනිවාර්යයෙන්ම හොඳ දෙයක්. එයින් හැම විටම අනිවාර්යයෙන්ම වාසියක් නොවුනත්, කිසිම විටක අවාසියක් වෙන්නේනම් නැහැ. 

ලංකාවට සර්වජන ඡන්ද බලය ලැබිලා දැන් අවුරුදු 93ක් වෙනවා. මේ අවුරුදු 93න් අවුරුදු 50ක්ම ලංකාවේ ඡන්දදායකයා දැනගෙන හිටියේ තමන් වැඩියෙන්ම කැමති පුද්ගලයාට ඡන්දය දෙන ක්‍රමය ගැන පමණයි. එයින් එහාට තේරීමක් ඔවුන්ට තිබුණේ නැහැ. 

කාර්යාල වල වැඩ කරන අය සමහර වෙලාවට වෙනත් අයෙකුට කියලා එළියෙන් බත් පාර්සලයක් ගෙන්වා ගන්නවා. එහෙම ගේන්න සල්ලි එකතු කර ගනිද්දී අවශ්‍ය වන්නේ චිකන් කෑම එකක්ද, මාළු කෑම එකක්ද, බිත්තර කෑම එකක්ද එහෙම නැත්නම් එළවලු කෑම එකක්ද කියලා කියන්න වෙනවා.

"මට ගේන්න මාළු කෑම එකක්!"

කවුරු වුනත් කියන්නේ තමන් වැඩියෙන්ම කැමති තේරීම අරගෙන එන්න කියලයි. ඒ තේරීම ඒ විදිහටම ලැබුනොත් අවුලක් නැහැ. අවුලක් වෙන්නේ ඒ තේරීම නොලැබුනොත්.

"මොකද මේ බිත්තර කෑම? මම ගේන්න කිවුවේ මාළු කෑම එකක්නේ..."

"මාළු කෑම ඉවර වෙලා! ඒ නිසා මම බිත්තර කෑම එකක් ගෙනාවා."

"අයියෝ! මම බිත්තර කන්නේ නැහැනේ. චිකන් කෑම තිබුනේ නැද්ද?"

"තිබුණා! චිකන් කයිද කියලා දන්නේ නැති නිසා මම බිත්තර කෑම ගෙනාවා."

ඔන්න ඔය ක්‍රමය තමයි 1977 වන තුරු ලංකාවේ තිබුණු එකම මැතිවරණ ක්‍රමය. තමන් කැමතිම කෑම වර්ගය ඕඩර් කරන්න පුළුවන්. ඒක ලැබුනොත් හරි. හැබැයි නොලැබුනොත් ලැබෙන ඕනෑම දෙයක් භාර ගන්න වෙනවා.

ජනාධිපතිවරණ ක්‍රමය ලංකාවට හඳුන්වා දෙද්දී ඔය වඩාත්ම කැමති පුද්ගලයා තෝරන ක්‍රමයෙන් එහාට ගිය තේරීමක් ලංකාවේ ඡන්දදායකයාට ලැබුණා.

"මට ගේන්න මාළු කෑම එකක්! මාළු කෑම නැත්නම් චිකන් කෑම එකක් ගේන්න. ඒත් නැත්නම් එළවලු."

දැන් තිබෙන ක්‍රමය ඔය වගේ. කලින් වගේම මාළු කෑම ඕඩර් කරන්න පුළුවන්. හැබැයි හදිසියේ හරි මාළු කෑම ඉවර වෙලානම් ලැබෙන දෙයක් කන්න අවශ්‍ය නැහැ. දෙවන තේරීමට යන්න පුළුවන්. ඒකත් නැත්නම් තුන්වන තේරීමකුත් තිබෙනවා. මේක කලින් ක්‍රමයට වඩා ගොඩක් දියුණු ක්‍රමයක්. 

මේ වගේ තේරීමක් තියෙද්දී තමන්ගේ දෙවන තුන්වන කැමැත්ත ප්‍රකාශ නොකර ඉන්නවා කියන්නේ අන්තිම මෝඩ වැඩක්. මොකද මාළු කෑම තිබෙනවානම් කොහොමටත් මාළු කෑම ලැබෙනවා. දෙවන තුන්වන කැමැත්ත මොකක් වුනත් මාළු කෑම තිබෙනවානම් ඒක නැති වෙන්නේ නැහැ. 

පළමු කැමැත්ත ලබා ගැනීමේ හැකියාවක් තිබේනම් ඒක කොහොමටත් ලැබෙනවා. අවුලක් වෙන්නේ මොන හේතුවකින් හරි පළමු කැමැත්ත ඉටු වුනේ නැත්නම්. හදිසියේවත් මාළු කෑම ඉවර වෙලානම්, දෙවන තුන්වන කැමැත්ත ප්‍රකාශ කරලා නැති කෙනෙකුට ලැබෙන කෑමක් භාර ගන්න වෙනවා. ඒ නිසා, දෙවන තුන්වන කැමැත්ත ප්‍රකාශ කරන්න අවස්ථාවක් ලැබෙනවා කියන්නේ කිසිදු මුදලක් නොගෙවා රක්ෂණයක් ගන්නවා වගේ දෙයක්. 

හිටපු මැතිවරණ කොමසාරිස්වරයෙක් විසින් දෙවන තුන්වන මනාප ගණන් කරන විදිහ හරියටම පැහැදිලි කරනවා. ඒ විස්තර කරන්නේ පණතේ තිබෙන ක්‍රමය. මේ විස්තර කරන ක්‍රමය හරියටම හරි වුනත් විස්තරේ ගොඩක් අයට හරියට තේරිලා නැති බව පේනවා. ඊට හේතුව ඒ ක්‍රමය ඕනෑවට වඩා සංකීර්ණ ලෙස විස්තර කර තිබීම. ඒක විස්තර කිරීමේ වැරැද්දක් නෙමෙයි. පණතේම තියෙන විදිහ.

හැබැයි පණතේ මේ විස්තරය ඔය තරම් සංකීර්ණ වුනේ පසුව කරපු සංශෝධනයකදී. මුලින් පණතේ තිබුණු ක්‍රමය කාට වුනත් තේරුම් ගන්න ලේසියි.

දැන් ක්‍රමයට වඩා තාක්ෂණිකව වෙනස් වුනත් මුලින්ම පණතේ විස්තර කර තිබුණු ක්‍රමයෙන් වෙන්නෙත් දැන් වෙන දෙයම තමයි. ඒ නිසා, මම ඒ ක්‍රමය ගැන මුලින්ම කියන්නම්. ඒ ක්‍රමය තේරුම් ගන්න පහසුයි.

මේ ක්‍රමය හඳුන්වා දුන්නේ රටේ ඡන්දදායකයින් සියලු දෙනාගේම ඡන්දයෙන් රටේ නායකයා තෝරාගන්නා ක්‍රමයකුත් එක්කයි. ඊට කලින් ඒ වගේ දෙයක් සිදු වුනේ නැහැ. රටේ නායකයාව තෝරා ගත්තේ මහජන නියෝජිතයින්ගේ ඡන්දයෙන්. ඡන්දදායකයින්ට කළ හැකි වූයේ තමන්ගේ නියෝජිතයාව තෝරාගන්නා එක පමණයි.

ඔය අලුත් ක්‍රමය හඳුන්වා දෙද්දී මනාප තුනක් ලකුණු කිරීමේ අවස්ථාවද ඡන්දදායකයින්ට ලැබුණා. ඒ අනුව, තමන් වැඩියෙන්ම කැමති පුද්ගලයා වගේම දෙවෙනියට හා තුන්වෙනියට කැමති කවුද කියලත් සඳහන් කරන්න පුළුවන්. ලකුණු කළ යුතුව තිබුණේ 1, 2, 3 ලෙසයි. අවශ්‍යනම් 1 පමණක් හෝ 1 හා 2 පමණක් ලකුණු කරන්නත් පුළුවන්. 

අපි හිතමු ඡන්ද දායකයින් ගණන 100ක් සහ අපේක්ෂයින් ගණන 5ක් කියලා. ඔවුන්ව අපි A, B, C, D හා E ලෙස හඳුන්වමු. ඒ අයට පළමු මනාප ලැබුනේ මේ විදිහට කියලා හිතමු.

A = 52

B = 40

C = 5

D = 2

E = 1

ප්‍රතිඵලය ඔය වගේනම් දෙවන තුන් වන මනාප ගණන් කිරීමක් සිදු වෙන්නේ නැහැ. මොකද ඉදිරියෙන්ම ඉන්න අපේක්ෂකයාට කැමති ඡන්දදායකයින් ගණන අකැමැති ඡන්දදායකයින් ගණනට වඩා අනිවාර්යයෙන්ම වැඩියි. රටේ නායකයා වෙන්නේ රටේ වැඩි දෙනෙක් කැමති පුද්ගලයෙක්. 

නමුත් වැඩිම පළමු මනාප ගත් පුද්ගලයාට මුළු වලංගු ඡන්ද ප්‍රමාණයෙන් හරි අඩක් සහ තවත් එකක් නැත්නම්, එයින් අදහස් වෙන්නේ ඒ පුද්ගලයාට කැමති ප්‍රමාණයට වඩා අකැමැති ගොඩ වැඩියි කියන එකයි. උදාහරණයක් විදිහට මේ වගේ.

A = 42

B = 40

C = 15

D = 2

E = 1

පරණ ක්‍රමය අනුව, ඔය වගේ වේලාවකදී කරන්නේ දෙවන මනාප ගණන් කරන එක. දෙවන මනාප ගණන් කරන්නේ C, D හා E යන තුන් දෙනාට පළමු මනාප දී තිබෙන අයගේ. මේකේ අරමුණ වෙන්නේ ඒ අය අඩු වශයෙන් Aට හෝ Bට දෙවෙනියට හෝ කැමතිද කියා පරීක්ෂා කර බලන එක. ඒ කියන්නේ ඒ අයට මාලු කෑම දෙන්න බැරි වුනත් අඩු වශයෙන් චිකන් කෑම හරි දෙන්න පුලුවන්ද කියා බලන එක.

අපි හිතමු D හා E දෙන්නාට පළමු මනාප දුන් අය කාටවත්ම දෙවෙනි මනාප දීලා නැහැ කියලා. Cට පළමු මනාප දුන් අයගෙන් 13 දෙනෙක් දෙවන මනාප දීලා කියලා හිතමු.

A = 9

B = 2

D = 1

E = 1

දැන් කරන්නේ ඔය දෙවන මනාප A හා B දෙන්නාගේ පළමු මනාප වලට එකතු කරන එක.

A = 42 + 9 = 51

B = 40 + 3 = 43

දැන් තත්ත්වය අනුව පේන්නේ Aට අඩු වශයෙන් දෙවෙනියට හෝ කැමති ඡන්දදායකයින් ගණන අකැමැති ඡන්දදායකයින් ගණනට වඩා වැඩි බවයි. ඒ නිසා, තුන් වන මනාප ගණන් කරන්න අවශ්‍ය වෙන්නේ නැහැ.

දෙවන මනාප එකතු කළාට පස්සේ පළමු වටයේ දෙවන තැන හිටපු අපේක්ෂයා ඉස්සරහට එන්නත් පුළුවන්. අපි හිතමු Cට පළමු මනාප දුන් අයගෙන් 13 දෙනෙක් දෙවන මනාප දීලා තියෙන්නේ මේ විදිහට කියලා.

A = 1

B = 11

D = 1

දැන් ප්‍රතිඵලය මේ වගේනේ. 

A = 42 + 1 = 43

B = 40 + 11 = 51

ඒ කියන්නේ පළමු වටයෙන් දෙවෙනි තැන හිටියත් දෙවෙනි මනාප එකතු කළාට පස්සේ B ජයග්‍රාහකයා වෙලා.

ඔය විදිහට දෙවෙනි මනාප එකතු කළාට පස්සේත් කාටවත් 50% සහ එක නැති වෙන්න පුළුවන්. අපි හිතමු Cට පළමු මනාප දුන් අයගෙන් 13 දෙනෙක් දෙවන මනාප දීලා තියෙන්නේ මේ විදිහට කියලා.

A = 1

B = 1

D = 6

E = 5

දැන් ප්‍රතිඵලය මේ වගේනේ. 

A = 42 + 1 = 43

B = 40 + 1 = 41

ඔය වගේ අවස්ථාවක Aට හෝ Bට පළමු හෝ දෙවන මනාප නොදුන් අයගේ තුන්වන මනාපත් ගණන් කරනවා. ඒ කියන්නේ මේ උදාහරණයේදී Cට පළමු මනාපය දී Dට හෝ Eට දෙවෙනි මනාප දුන්න 11 දෙනාගේ. අපි හිතමු ඒ තුන්වන මනාප බෙදී ගොස් තිබුනේ මේ විදිහට කියලා. 

A = 2

B = 2

D = 1

E = 1

දැන් තුන් වන මනාපත් එකතු කළාට පස්සේ ප්‍රතිඵලය මේ වගේ. 

A = 42 + 1 + 2 = 45

B = 40 + 1 + 2 = 43

තුන් වන මනාප එකතු කළාට පස්සේත් කාටවත් 50% සහ එක නැහැ. ඒ නිසා රටේ ඡන්දදායකයින් වැඩි දෙනෙක් අකැමති කෙනෙක්ව රටේ නායකයා විදිහට තෝරා ගන්න එක හැර වෙනත් විකල්පයක් නැහැ. ඒ නිසා, පළමු දෙවන හා තුන් වන මනාප සියල්ලම එකතු කළාට පස්සේ ඉදිරියෙන්ම ඉන්න පුද්ගලයාව රටේ නායකයා විදිහට තෝරා ගන්නවා. 

ඕක තමයි මූලධර්මය. නමුත් 1988 සංශෝධනයෙන් පස්සේ ඔය වැඩේ කරන විදිහ තරමක් වෙනස් වී තිබෙනවා. දැන් ක්‍රමයේදී දෙවන හා තුන්වන මනාප දෙපාරකට ගණන් කරන්නේ නැහැ. ඒ පියවර දෙකම එකවර කරලා පළමු මනාප වලට එකතු කරනවා. හැබැයි වෙන්නේ ඔය විස්තර කරපු දෙයම තමයි. 

කලින් උදාහරණයක්ම නැවත ගන්නම්.

පළමු මනාප:

A = 42

B = 40

C = 15

D = 2

E = 1

Aට හෝ Bට පළමු මනාප නොදුන් අයගේ දෙවන මනාප:

A = 1

B = 1

D = 6

E = 5

Aට හෝ Bට පළමු හෝ දෙවන මනාප නොදුන් අයගේ තුන්වන මනාප:

A = 2

B = 2

D = 1

E = 1

Aගේ සහ Bගේ දෙවන හා තුන්වන මනාප:

A =  1 + 2 = 3

B = 1 + 2 = 3

Aගේ සහ Bගේ පළමු, දෙවන හා තුන්වන මනාප:

A = 42 + 3 = 45

B = 40 + 3 = 43

පේනවනේ. දැන් ක්‍රමයේ සහ මුල් ක්‍රමයේ අවසන් ප්‍රතිඵල සමානයි. ප්‍රධානම වෙනස දෙවන හා තුන් වන මනාප එකවරම ගණන් කරලා එකතු කරන එක. එහෙම කළා කියලා ජයග්‍රාහකයා වෙනස් වෙන්නේ නැහැ.

මේ ක්‍රමයේ තිබෙන වැදගත්කම කිසිසේත්ම දිනන්නේ නැති අපේක්ෂකයෙක්ට වුනත් තමන්ගේ පළමු මනාපය දීමෙන් අවසන් ප්‍රතිඵලයට බලපෑමක් නොවීම. අපි හිතමු මම කැමතිම අපේක්ෂකයා D කියලා. නමුත් දිනන්න ඉඩ තියෙන්නේ A හෝ B. මම වැඩියෙන්ම කැමති Dට වුනත් Aටත් යම් තරමක් කැමතියි. නමුත් Bට කොහොමටවත්ම කැමති නැහැ. ඔය වගේ වෙලාවක ගොඩක් අයට තිබෙන බය තමන් වඩා කැමති Dට පළමු මනාපය දීම නිසා A පැරදිලා B දිනයිද කියන එක. 

හැබැයි ඔය වැඩේ කීයටවත් වෙන්නේ නැහැ. මොකද එක්කෝ මගේ පළමු මනාපය නැතත් A විසින් පළමු වටයේදීම 50% සහ එක අරගෙන දිනනවා. යම් විදිහකින් මම මගේ පළමු මනාපය Dට දුන් නිසා (සහ මා වැනි තවත් අය නිසා) පළමු මනාප වලින් පසුව Aගේ 50% සහ එක නැති වෙලානම්, මගේ දෙවන (සහ මා වැනි අනෙක් අයගේ) දෙවන මනාප එකතු වූ ගමන්ම 50% සහ එක හැදෙනවා. එහෙම වෙන්නේ නැත්නම් ඒ කියන්නේ මම පළමු මනාපය Aට දුන්නත් Aට 50% සහ එක හැදෙන්නේ නැහැ කියන එකයි. 

දෙවන හා තුන්වන මනාප ගණන් කරන තත්ත්වයක් ඇති වෙනවා කියන්නේ ඒ දෙවන හා තුන්වන මනාප වලටත් පළමු මනාපයක වටිනාකමම ලැබෙනවා කියන එක. වෙනත් විදිහකින් කිවුවොත් තමන්ගේ තේරීමට අවස්ථා දෙකකදීම වටිනාකම් ලැබිලා කියන එක.

සාමාන්‍ය කරුණක් ලෙස ඡන්දය නොදා සිටීමත් පුද්ගලයෙකුගේ අයිතියක්. නමුත් එයින් වෙන්නේ අනෙක් අයගේ කැමැත්ත කුමක් වුවත් එය භාර ගැනීමක්. දෙවන හා තුන්වන මනාප ප්‍රයෝජනයට නොගැනීමෙන් වෙන්නෙත් ඊට කිට්ටු දෙයක්. 

ඡන්දය නොදා සිටීම තමන්ට අවශ්‍ය චිකන් කෑමද, බිත්තර කෑමද කියා හරියට නොකියා "තියෙන ඕනෑ එකක්" කියනවා වගේ වැඩක්. පළමු මනාපය පමණක් දැමීම "චිකන් තියෙනවනම් ගේන්න. නැත්නම් තියෙන ඕනෑ එකක් කියනවා වගේ වැඩක්." තමන්ට "තියෙන ඕනෑ එකක්" ප්‍රශ්නයක් නැති කෙනෙක් ඔය තේරීම කරන එකේ කිසිම වැරැද්දක් නැහැ. නමුත් තමන්ට ප්‍රමුඛතා අනුපිළිවෙලක් තියනවානම් හොදම වැඩේ එය ප්‍රකාශ කිරීම සඳහා ලැබී තිබෙන අවස්ථාවෙන් ප්‍රයෝජන ගන්න එකයි. ඒකෙන් වාසියක් මිසක් කිසිදු අවාසියක් වෙන්නේ නැහැ. 

Saturday, September 14, 2024

කැමති හා අකැමැති අපේක්ෂකයෝ


මේ වෙද්දී ලංකාවේ ගොඩක් අය තමන් කැමතිම ජනාධිපති අපේක්ෂකයාව තෝරාගෙන අවසන්. ඒ කවුරු වුවත්, මේ ගොඩක් අයට තමන් කැමති අපේක්ෂකයා හැර අනෙක් අපේක්ෂකයින් සම්බන්ධව අප්‍රසාදයක් තිබෙන බවත් පෙනෙන්න තිබෙන දෙයක්. 

සෞඛ්‍ය ප්‍රතිපත්ති ආයතනය විසින් කාලයක සිටම එක් එක් අපේක්ෂකයාට තිබෙන කැමැත්ත හෝ අකැමැත්ත ගැන විමසනවා. මෙයින් අදහස් වන්නේ ඡන්දය දීමේ අභිප්‍රාය නෙමෙයි. ඒ දෙක දෙකක්. හැබැයි මේ වගේ අවස්ථාවක ඔය දෙක එක කිට්ටුවෙන් යන්න සෑහෙන ඉඩකඩක් තිබෙනවා. 

ජනාධිපතිවරණයේදී කෙනෙකුට මනාප තුනක් දක්වා දෙන්න පුළුවන්. පළමු මනාපය හෝ එකම මනාපය දෙන්නේ තමන් වැඩියෙන්ම කැමති අපේක්ෂකයාටනේ. හැබැයි ඒක එහෙම නොවී අඩුවෙන්ම අකැමැති අපේක්ෂකයාට පළමු මනාපය දෙන අයත් ඉන්න පුළුවන්. ඒ වගේ කෙනෙක් සියලුම අපේක්ෂයින් තමන් අකැමැති අපේක්ෂයින් ලෙස හඳුන්වන්න පුළුවන්. නමුත් කාට හෝ ඡන්දය දෙනවා. 

ඔය විදිහටම අපේක්ෂයින් දෙදෙනෙකුට හෝ වැඩි දෙනෙකුට කැමති (හෝ අකැමැත්තක් නැති) අය ඉන්නත් පුළුවන්. නමුත් ඒ සියලු දෙනාටම මනාප දෙන බවක් එයින් අනිවාර්යයෙන් අදහස් වෙන්නේ නැහැ. ඒ නිසා, එක් එක් අපේක්ෂයාට තිබෙන කැමැත්ත හෝ අකැමැත්ත සහ ඡන්දය දීමේ අභිප්‍රාය කියන්නේ වෙන වෙනම කරුණු දෙකක්. 

මේ සමඟ පළ කරන රූප සටහනේ දැකිය හැකි "සමස්ත හිතකරත්වය" කියන එකෙන් අදහස් වෙන්නේ එක් එක් අපේක්ෂකයාට තිබෙන ප්‍රසාදයේ හා අප්‍රසාදයේ සාරාංශයක්. හතර දෙනාටම තියෙන්නේ සෘණ අගයන්. ඒ කියන්නේ මේ කවුරු ගත්තත් කැමති ප්‍රමාණයට වඩා අකැමැති ප්‍රමාණය වැඩියි කියන එක. 

අඩුම පිරිසක් අකැමැති අපේක්ෂකයා අනුර. වැඩිම දෙනෙක් අකැමැති නාමල්ට. රනිල් හා සජිත් ඔය අතර ආසන්නව එක මට්ටමේ ඉන්නවා. 

මෙම අගයන් ඇසුරෙන් අපට එක් එක් අපේක්ෂකයාට කැමති හා අකැමැති ප්‍රතිශත පිළිබඳ දළ අදහසක් ගන්න පුළුවන්.

අනුර:

කැමති ප්‍රතිශතය = 39.5%

අකැමැති ප්‍රතිශතය = 100% - 39.5% = 60.5%

වෙනස = 39.5% - 60.5% = (-21%)


සජිත්:

කැමති ප්‍රතිශතය = 34%

අකැමැති ප්‍රතිශතය = 100% - 34% = 66%

වෙනස = 34% - 66% = (-32%)


රනිල්:

කැමති ප්‍රතිශතය = 33.5%

අකැමැති ප්‍රතිශතය = 100% - 33.5% = 66.5%

වෙනස = 33.5% - 66.5% = (-33%)


නාමල්:

කැමති ප්‍රතිශතය = 5.5%

අකැමැති ප්‍රතිශතය = 100% - 5.5% = 94.5%

වෙනස = 94.5% - 5.5% = (-89%)


දැන් අපිට මේ එක් එක් එක් අපේක්ෂකයාට කැමති ප්‍රතිශත දෙස බලන්න පුළුවන්.

අනුර = 39.5%

සජිත් = 34%

රනිල් = 33.5%

නාමල් = 5.5%

එකතුව = 112.5%


එකතුව 100%ට වඩා 12.5%කින් වැඩියි. ඒ කියන්නේ 12.5%ක් එක් අයෙකුට වඩා වැඩි අපේක්ෂයින් ගණනකට කැමැත්ත පෙන්වා තිබෙනවා. පළමු වටයේ ඡන්ද සැලකුවොත් ඔය 12.5% ගොඩවල් හතරෙන් කොයි විදිහකට හෝ අඩු විය යුතුයි. ඒ 12.5% කියන්නේ කාට හෝ ලැබෙන දෙවන මනාපද?

Friday, September 13, 2024

දෙවන කාර්තුවේ ආර්ථික වර්ධනය


මෙම වසරේ (2024) දෙවන කාර්තුව තුළ, පසුගිය වසරේ දෙවන කාර්තුවට සාපේක්ෂව, ශ්‍රී ලංකා ආර්ථිකය 4.7%කින් වර්ධනය වී තිබෙනවා. කෘෂිකාර්මික අංශයේ 1.7%ක හා සේවා අංශයේ 2.5%ක වර්ධනයක් සිදු වෙද්දී කර්මාන්ත අංශය 10.9%ක වර්ධනයක් වාර්තා කර තිබෙනවා. ඉදිකිරීම් කර්මාන්තය නැවත පණ ගසා නැගිටමින් 15.5%ක වර්ධනයක් වාර්තා කර තිබීම කැපී පෙනෙන කරුණක්. 

වසරේ පළමු මාස හයේ දළ දේශීය නිෂ්පාදිතය රුපියල් බිලියන 14,702ක් වන අතර පෙර වසරේ පළමු මාස හයේ එම අගය වූ රුපියල් බිලියන 13,422ට සාපේක්ෂව 9.5%ක නාමික වර්ධනයක් පෙන්නුම් කර තිබෙනවා. පෙර වසරේ පළමු මාස හයට සාපේක්ෂව මූර්ත ආර්ථික වර්ධනය 5.0%ක්. මේ අනුව, දළ දේශීය නිෂ්පාදිතයේ අවධමනකය මත පදනම් වූ උද්ධමනය 4.3%ක් පමණයි. 

පළමු අර්ධයේ ආර්ථික වර්ධන වේගය 5.0% මට්ටම දක්වා ගොස් ඇති බැවින් දෙවන අර්ධයේදී ආර්ථිකය වර්ධනය නොවී පෙර වසරේ මට්ටමේම පැවතියද 2024 වාර්ෂික ආර්ථික වර්ධනය 2.5% මට්ටමට යනවා. ඒ අනුව, වසරේ ආර්ථික වර්ධන වේගය ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදල විසින් ඇස්තමේන්තු කර ඇති 2.0% මට්ටම ඉක්මවන බව ඉතාම පැහැදිලියි. මෙම වසරේ වාර්ෂික වර්ධන වේගය බොහෝ විට ස්ථායීකරන වැඩ සටහනේ දිගුකාලීන ඉලක්කය වන 3.1% මට්ටමද ඉක්මවා යා හැකියි. දෙවන අර්ධය තුළ වර්ධන වේගය 1.2% මට්ටමෙහි පවත්වා ගත්තද වාර්ෂික වර්ධනය 3.1% මට්ටමට යන බව සරල ගණිතයෙන් වුවද තේරුම් ගත හැකි දෙයක්. 

ආර්ථික වර්ධනය මේ අයුරින් අරමුදලේ ඇස්තමේන්තු ඉක්මවා යද්දී දළ දේශීය නිෂ්පාදිතයේ අවධමනකය මත පදනම් වූ උද්ධමනය පවතින්නේ අරමුදලේ ඇස්තමේන්තුව වූ 9.8%ට වඩා බෙහෙවින්ම අඩු මට්ටමක් වන 4.3% මට්ටමේ. දෙවන අර්ධය තුළ මෙම අගය තවත් පහත වැටිය හැකි බවකුයි පෙනෙන්නට තිබෙන්නේ. 

ශ්‍රී ලංකාවේ අනාගත අභියෝගය වන්නේ මෙම යහපත් වර්ධනයන් දිගටම එලෙසින්ම පවත්වාගෙන යාමයි.

වෙබ් ලිපිනය: