අද ණයට ගත් බිලියන 125ට වුනු දේ...

අද (ඔක්තෝබර් 23) තවත් භාණ්ඩාගාර බිල්පත් වෙන්දේසියක් පැවැත්වුණා. එහිදී රුපියල් බිලියන 125ක භාණ්ඩාගාර බිල්පත් ප්‍රමාණයක් වෙන්දේසි කෙරුණා. ඒ පහත ආකාරයටයි. 

- දින 91කින් කල් පිරෙන රුපියල් මිලියන 66,433ක බිල්පත් ප්‍රමාණයක් 9.32%ක සාමාන්‍ය ඵලදා අනුපාතිකයකට.

- දින 182කින් කල් පිරෙන රුපියල් මිලියන 45,705ක බි ල්පත් ප්‍රමාණයක් 9.65%ක සාමාන්‍ය ඵලදා අනුපාතිකයකට.

- දින 364කින් කල් පිරෙන රුපියල් මිලියන 12,862ක බිල්පත් ප්‍රමාණයක් 9.95%ක සාමාන්‍ය ඵලදා අනුපාතිකයකට.

දැන් මෙයින් අදහස් වෙන්නේ ශ්‍රී ලංකා රජය තවත් රුපියල් මිලියන 125,000ක් නැත්නම් රුපියල් බිලියන 125ක් ණය වුනා කියන එකයි. 

මේ ණය කෙටිකාලීන ණය. භාණ්ඩාගාර බිල්පතක කල් පිරෙන කාලය කියා කියන්නේ ණය ආපසු ගෙවිය යුතු කාලය. දැන් මේ විදිහට අද ගත්ත ණය වලින් රුපියල් මිලියන 66,433ක් දින 91කිනුත්, තවත් රුපියල් මිලියන 45,705ක් දින 182කිනුත්, ඉතිරි රුපියල් මිලියන 12,862 දින 364කිනුත් ආපසු ගෙවිය යුතුයි. ආසන්න වශයෙන් මාස 3කින්, මාස හයකින් හා අවුරුද්දකින් පසුව කියා කියන්න පුළුවන්. 

ඊළඟ වැදගත් කරුණ වන්නේ මේ විදිහට රජය තවත් රුපියල් මිලියන 125,000ක් ණය වුනා කියන එකෙන් අදහස් වෙන්නේ ඊට සමාන මුදලක් රජයට ලැබුණා කියන එක නොවන බවයි. ඊට හේතුව, භාණ්ඩාගාර බිල්පත් මිල දී ගන්නා අය ඒ වෙනුවෙන් මුදල් ගෙවන්නේ පොලිය කලින්ම අඩු කරගෙන නිසා. ඒ වගේම, භාණ්ඩාගාර බිල්පත් හා බැඳුම්කර හා අදාළව පොලිය ගැන කතා කරද්දී අප භාවිතා කරන්නේ ඵලදා අනුපාතිකය යන වචනයයි. 

මේ අනුව, දින 364කින් කල් පිරෙන රුපියල් මිලියන 12,862ක බිල්පත් ප්‍රමාණයක් නිකුත් කළා යන්නෙන් අදහස් වන්නේ දින 364කට පසුව ශ්‍රී ලංකා රජය විසින් රුපියල් මිලියන 12,862ක මුදලක් ආපසු ගෙවිය යුතු බවයි. ඒ, 9.95%ක සාමාන්‍ය පොලියක්ද සමඟ. මේ අනුව, මෙම බිල්පත් වෙන්දේසි කිරීම මගින් රජය විසින් එකතු කරගෙන ඇති අරමුදල් ප්‍රමාණය අපට ආසන්න වශයෙන් ඇස්තමේන්තු කළ හැකියි.

ලැබුණු මුදල = රුපියල් මිලියන 12,862/ (1 + (9.95/100)) = රුපියල් මිලියන 11,698.0

මෙයම වෙනත් විදිහකට කිවුවොත්, රුපියල් 100ක බිල්පතක් අලෙවි කර තියෙන්නේ සාමාන්‍ය වශයෙන් රුපියල් 90.95ක මුදලකටයි. ඒ අනුව, රජයට ලැබී ඇති මුදල = රුපියල් මිලියන 12,862*90.95/100 = රුපියල් මිලියන 11,698.0ක්.

ආයෝජකයාගේ පැත්තෙන් බැලුවොත් රුපියල් 90.95ක් ආයෝජනය කර වසරකට පසුව රුපියල් 100ක මුදලක් ලබා ගන්නවා. ඒ කියන්නේ රුපියල් 90.95කට රුපියල් 9.05ක ප්‍රතිලාභයක්. ඒ නිසා ආයෝජකයාගේ ප්‍රතිලාභ අනුපාතිකය 9.05/90.95 = 9.95%ක් වෙනවා. ඵලදා අනුපාතිකය කියන්නේ මෙම ප්‍රතිලාභ අනුපාතිකයටයි.

මේ 9.95% ප්‍රතිලාභ අනුපාතිකය සාමාන්‍ය අගයක්. ඊට හේතුව රුපියල් 100ක බිල්පත් අලෙවි කර ලබා ගෙන ඇති රුපියල් 90.95ක මුදලද සාමාන්‍ය අගයක් වීමයි. නමුත් විවිධ ගැනුම්කරුවන් විසින් මේ එකම බිල්පත වෙන්දේසියේදී විවිධ මිල ගණන් වලට මිල දී ගන්නවා. එම මිල රුපියල් 89.50, රුපියල් 90.25, රුපියල් 91.35 හෝ රුපියල් 92.17 වැනි මුදලක් වෙන්න පුළුවන්. ඒ අනුව, එක් එක් ගැනුම්කරුගේ ප්‍රතිලාභ අනුපාතිකයද වෙනස් එකක් වන අතර 9.95% යනු මෙම අනුපාතික වල සාමාන්‍ය අගයයි. 

භාණ්ඩාගාර බිල්පත් වෙන්දේසියකදී සිදු වන්නේ ඉදිරිපත් කරන බිල්පත් සඳහා වැඩිම මිලක් ගෙවන අයට එම බිල්පත් ලබා දීමයි. එයින් අදහස් වන්නේ අඩුම ඵලදා අනුපාතිකයකට ආයෝජනය කරන අයට බිල්පත් හිමි වන බවයි. 

දින 182ක් කියන්නේ ආසන්නව මාස හයක පමණ කාලයක්. නමුත් දින 182කින් කල් පිරෙන බිල්පත් වල සාමාන්‍ය ඵලදා අනුපාතිකය වන 9.65%යනු වාර්ෂික ප්‍රතිලාභ අනුපාතිකයයි. ඒ කියන්නේ දින 182ක ප්‍රතිලාභය ආසන්න වශයෙන් එයින් අඩක් පමණ බවයි. නමුත්, වැල් පොලිය සැලකු විට අඩකට වඩා තරමක් අඩු 4.71%ක පමණ ප්‍රතිලාභයක්. ඒ ප්‍රතිලාභය ලැබෙන්නේ රුපියල් 100ක බිල්පතක් රුපියල් 95.50කට පමණ මිල දී ගත් විටයි. 

ඉහත සාමාන්‍ය ඵලදා අනුපාතිකය අනුව රුපියල් මිලියන 45,705ක බිල්පත් අලෙවි කර රජයට ලබාගත හැක්කේ ආසන්න වශයෙන් රුපියල් 43,647.5ක පමණ අරමුදල් ප්‍රමාණයක් පමණයි.

මේ අයුරින්ම, දින-91 බිල්පත් අලෙවි කර තිබෙන්නේ රුපියල් 100ක මුහුණත අගයක් සඳහා ආසන්න වශයෙන් රුපියල් 97.80ක පමණ මුදලකටයි. ඒ අනුව, රුපියල් මිලියන 66,433ක බිල්පත් විකිණීමෙන් ලැබෙන්නේ ආසන්න වශයෙන් රුපියල් මිලියන 64,969.4ක මුදලක්. 

මේ අනුව, රුපියල් මිලියන 125,000ක බිල්පත් විකුණා රජය විසින් ලබාගෙන තිබෙන මුදල අපට ගණනය කළ හැකියි.

ලැබී ඇති මුදල = රුපියල් මිලියන (64,969.4 + 43,647.5 + 11,698.0) = රුපියල් මිලියන 120,314.9

සාමාන්‍යයෙන් බිල්පත් වෙන්දේසියකදී රජයට ලැබෙන මුදල වෙන්දේසි කරන බිල්පත් ප්‍රමාණයේ වටිනාකමට (මුහුණත අගයට) වඩා අඩු මුදලක්. වෙන්දේසි කරන මුදල යනු කල් පිරුණු පසුව ආපසු ගෙවන මුදලයි. දැන් මේ විදිහට අද රජය විසින් බිල්පත් විකුණා ලබාගෙන තිබෙන රුපියල් මිලියන 120,314.9ක මුදලින් කර තිබෙන්නේ කුමක්ද?

මීට දින 91කට පෙර ණයට ගත් රුපියල් මිලියන 60,947ක්, දින 182කට පෙර ණයට ගත් රුපියල් මිලියන 35,103ක් සහ දින-364කට පෙර ණයට ගත් රුපියල් 10,967ක් ලෙස රුපියල් මිලියන 107,017ක භාණ්ඩාගාර බිල්පත් ණය ප්‍රමාණයක් ශ්‍රී ලංකා රජය විසින් අනිද්දා (ඔක්තෝබර් 25) ආපසු ගෙවිය යුතුයි. 

අද ලබා ගත් ණය වලින් විශාල කොටසක් වැය කෙරෙනු ඇත්තේ මේ වෙනුවෙනුයි. ඒ නිසා, අද රුපියල් මිලියන 125,000කින් ණය ප්‍රමාණය ඉහළ ගියත් අනිද්දා එම ණය ප්‍රමාණය රුපියල් මිලියන 107,017කින් අඩු වෙනවා. කෙසේ වුවත්. මෙසේ අලුතෙන් ණය ගෙන පරණ ණය පියවීමෙන් පසුවද ශුද්ධ වශයෙන් භාණ්ඩාගාර බිල්පත් ණය ප්‍රමාණය රුපියල් මිලියන 17,983කින් ඉහළ යනවා. 

මේ විදිහට රජයේ ණය ප්‍රමාණය රුපියල් මිලියන 17,983කින් ඉහළ ගියත් එම ප්‍රමාණයෙන් රුපියල් මිලියන 4,885ක් අද නිකුත් කළ බිල්පත් වල පොලී ලෙස කලින්ම ගෙවා අවසන්. ඒ නිසා, භාණ්ඩාගාරයේ එකතු වෙන්නේ රුපියල් මිලියන 13,098ක් පමණයි.

සමහර අයට ප්‍රශ්නයක් වී තිබෙන්නේ රජය ණය ගන්නා තරමට වත්කම් වැඩි නොවන්නේ ඇයි කියන එකයි. අද ණයට ගත් රුපියල් බිලියන 125 සැලකුවහොත් එම මුදලෙන් පරණ ණය ගෙවා, එම ණය වල අනාගත පොලියද ගෙවීමෙන් පසුව වත්කම් වැඩිකර ගැනීම වෙනුවෙන් ඉතිරි වන්නේ උපරිම වශයෙන් රුපියල් බිලියන 13ක පමණ මුදලක් පමණයි. ඉතිරි රුපියල් බිලියන 112ම ණය හා පොලී වෙනුවෙන් වැය වී අවසන්. 

එයින් අදහස් වන්නේ ඉතිරි රුපියල් බිලියන 13ට සමානව රජයේ වත්කම් ඉහළ යන බව නෙමෙයි. රාජ්‍ය සේවක වැටුප් ගෙවීම, පාඩුවට පොල් විකිණීම, පාඩුවට කජු විකිණීම හෝ ශ්‍රීලන්කන් ගුවන් සේවය පවත්වාගෙන යාම වෙනුවෙන් මේ මුදල් වෙන් කළහොත් මෙහි සඳහන් රුපියල් බිලියන 13ක මුදලට සමානව හෝ වත්කම් වැඩි වෙන්නේ නැහැ. 

අද ලබාගත් ණය මුදලේ කොටස් මාස තුනකින්, මාස හයකින් හා අවුරුද්දකින් පසුව පියවිය යුතුයි. ප්‍රායෝගිකව එය සිදු වනු ඇත්තේ නැවතත් භාණ්ඩාගාර බිල්පත් නිකුත් කර ණය ගැනීමෙන්. ඒ අනුව, මෙම ණය පියවීම පිණිසම, තවත් මාස තුනකින්, මාස හයකින් හා අවුරුද්දකින් ණය ගන්නට සිදු වෙනවා. එසේ ණය ගනිද්දී අනිවාර්යයෙන්ම රුපියල් බිලියන 125කට වඩා වැඩි ණය ප්‍රමාණයක් ලබා ගන්නට සිදු වෙනවා. ඉන් පසුව, එම ණය පියවීම සඳහා ඊටත් වඩා වැඩියෙන් ණය ගන්නට සිදුවෙනවා.

මේ ණය චක්‍රයෙන් ගැලවිය හැකි එකම ක්‍රමය බදු ආදායම් වැඩි කරගැනීම හා රජයේ වියදම් සීමා කරගැනීම මගින් ගෙවන ණය ප්‍රමාණයට වඩා පොඩ්ඩක් හෝ අඩුවෙන් අලුතෙන් ණය ගැනීමයි. එසේ කළහොත්, අඩු වශයෙන් සෛද්ධාන්තිකව, 2048 පමණ වන විටවත් ණයෙන් නිදහස් වෙන්න පුළුවන්. නමුත්, ගෙවන ණය වලටත් වඩා වැඩියෙන් ණය ගැනීම දිගටම කළහොත් දිගින් දිගටම සිදු වන්නේ ණය ඉහළ යාමයි.

කෙසේ වුවත්, ණය වැඩි වන වේගයට වඩා වැඩි වේගයකින් රටේ ආර්ථිකය වර්ධනය වුවහොත් දළ දේශීය නිෂ්පාදිතයේ අනුපාතයක් ලෙස ණය ප්‍රමාණය ටිකෙන් ටික පහත වැටෙනවා. එම අනුපාතය පහළ මට්ටමක තියා ගත්තොත් ණය අර්බුදයකට යන්න වෙන්නේ නැහැ. දිගුකාලීනව රටේ ආර්ථිකය වර්ධනය කර ගත හැක්කේ කොහොමද කියන ප්‍රශ්නයට මෙවර නොබෙල් තෑග්ග දිනූ ආජේමෝලු, ජොන්සන් සහ රොබින්සන් විසින් පිළිතුරු සපයා තිබෙනවා.